Bon soit, we gaan ’t kort houden. Het raam werd niet uitgevonden door een Kleine Stanner. Nu wil het toeval wel dat het hier in Zinal ontwikkeld werd.
De Zinallers bouwden vroeger schattige chalets met kleine ronde openingen in de muren. Leuk in de zomer, koud in de winter. Door de ronde vorm kon men er makkelijk een bol kaas in proppen bij zware koude of zin in privacy. Alleen, zo’n kaasbol belemmert het zicht en na een avondje racletten met de buren bleef er niet veel kaas over. Gelukkig bedacht Jean-Ro, plaatselijk figuur, een oplossing. Er werden stukken ijs uit de gletsjer gesneden. Men schakelde over op rechthoeken – dat zaag je makkelijker uit – en zo kreeg elk chalet een doorzichtige opvulling van de muurgaten. In de lente smolten je ramen wel weg. Niet veel later echter liet een lokale landbouwer per abuis wat zand in het vuur vallen en vond zo het glas uit. Sindsdien hebben ze hier gans het jaar propere ruiten. Enfin, proper, daarvoor moest de glasreiniger nog worden uitgevonden. Dat was dan weer wel een Belg: Mr. Proper. Maar die heeft op de Jezuïeten gezeten denk ik.
Door al dat vroegere gezaag is de gletsjer van Zinal de voorbije eeuwen een pak korter geworden (We vrezen dat klimaatverandering ook een rol speelt…) waardoor we hem in het dorp zelf niet kunnen zien. Maar we kunnen er wel over leren! Daarom trokken we naar het uiteinde van het dorp om met zicht op de bergtoppen waar de gletsjer ontstaat te vertellen hoe zulks gebeurt. Kort gezegd: massa’s sneeuw verzamelen in een grote kom, laten samendrukken en dan richting dal schuren met grove korrel. Enkele van die korrels, soms ook wel keien genoemd, zitten nu in de koffers van uw kinderen als eeuwig aandenken aan Zinal, gletsjers en de Navisence. Dat laatste is de gletsjerbeek die hierboven begint en zich via de Rhône een weg baant naar de Middellandse Zee. Daar zal het vast een pak warmer zijn dan hier. Hoewel -13°C best te verdragen is hoor.
Na al deze wetenswaardigheden konden de kinderen sleeën, ijssculpturen bouwen (De jury is nog in beraadslaging over de winnaars.) of een raketwandeling maken. De jaarlijkse sleewedstrijd werd afgelast wegens opgave van een deelnemer. De Fédération Internationale du Poupslé besliste dan ook dat de overwinning weer naar meester Joris ging wegens forfait. We noteren dus 5-2 in de geschiedenisboeken. Wie zich ondertussen afvraagt wat een raketwandeling is: dat klinkt sneller dan het in werkelijkheid is. Door de diepsneeuw stappen met sneeuwraketten aan je voeten gaat niet zo snel maar het is wel buitenaardse pret!
Tot slot nog even een geruststellend woordje: wij krijgen hier via moderne communicatiekanalen al eens een vraag over de dolle sneeuwtoestanden in de Alpen. Wel, dat valt hier dus best mee. Voor zondag voorspelt men een lekker pakje sneeuw maar voor zotte toestanden moeten we in de noordelijke en oostelijke delen van de Alpen zijn. Dus tenzij we plots honderd kilometer in noordoostelijke richting gaan wandelen hoeft u zich geen zorgen te maken.
Nu gaan we avondeten en met de collega’s het programma voor morgen bespreken. Ik heb wel zin in een lekker lange leerwandeling. Een kilometer of honderd lijkt me wel wat.
Comments